Γυναίκες της Θεσσαλονίκης
Δευτέρα 5 Μαρτίου 2007
Λοιπόν, τον τελευταίο καιρό (ίσως τα τελευταία χρόνια), παρατήρησα ότι το ποσοστό ανδρών - γυναικών στην πόλη μας είναι γύρω στο 60-40. Αυτό είναι μια υπέροχη ένδειξη, ένα στοιχείο το οποίο δεν θα αναγκάσει ποτέ εμάς, τα αρσενικά αυτής της πόλης, να γράφουμε μπακουροποστ (nosyparker, το καρφί αυτό για σένα!!!). Μια βόλτα στις μεγάλες οδούς του κέντρου στις ώρες ανοικτής αγοράς επιβεβαιώνει το παραπάνω συμπέρασμα. Κυριολεκτικά, κόντεψα να χάσω τη ζωή μου άπειρες φορές περπατώντας στην Τσιμισκή και κοιτώντας γυναίκες! Πάντα υπήρχε μια κολόνα, ένας κάδος, ένα αυτοκίνητο εν κινήσει έτοιμα να κόψουν το νήμα της ύπαρξής μου τη στιγμή που το θέαμα των γυναικών έδινε νόημα στην ίδια την ύπαρξή μου (ωραίο λογοπαίγνιο αυτό, έτσι; Το πουλάω) Επίσης, είναι πολύ λίγα τα νυχτερινά μαγαζιά αυτής της πόλης τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ΚΨΜ. Όπου κι αν πάει κάποιος (εκτός από καφενεία και λοιπά πρεφάδικα), θα έλθει αντιμέτωπος με ορδές γυναικών! Καλοντυμένες, διεκδικητικές, έτοιμες να αναλάβουν τα πάντα. Κυκλοφορούν συχνά σε μεγάλες παρέες και δίνουν το στίγμα της ισχυρής προσωπικότητάς τους όπου κι αν πάνε (το «πάνε» χρησιμοποιείται επίσης ως προστακτική, π.χ. «πάνε φέρε μου κανένα σαντουιτς με σουβλάκι»). Εν συντομία, οι γυναίκες της Θεσσαλονίκης ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν. Το πρόβλημα είναι ότι εμείς οι άνδρες δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι αυτό!
Έστω ότι κάνω μια προσπάθεια να ντυθώ έτσι ώστε η εμφάνισή μου να είναι ένα σκαλί πάνω από το όριο του «κοινωνικώς αποδεκτού». Έστω ότι φορώ τα ρούχα που πρέπει για το χώρο που πρέπει. Έστω ότι χαμογελώ, μιλώ ευγενικά, φλερτάρω με τακτ (πώς γίνεται αυτό;) και αποφεύγω να κατουρώ για να μαρκάρω την περιοχή μου γύρω από το τραπεζάκι όπου κάθεται η γυναίκα που με ενδιαφέρει. Έστω ότι προσπαθώ να πλησιάσω τη γυναίκα που με ενδιαφέρει με τρόπο politically correct. Έστω ότι έχω καταβάλει προσπάθεια να σουλουπώσω την σκατόφατσά μου με ένα ξυρισματάκι κόντρα και ζελέ με μπετόν-αρμέ effect. Έστω ότι ξοδεύω απλόχερα τα χρήματά μου (πράγμα που κάνω ούτως ή άλλως) για να διασκεδάσουμε όπως πρέπει (πώς πρέπει;). Έστω όλα εκείνα που, σύμφωνα με όσα έχουμε μάθει από τους πατεράδες μας, πρέπει εμείς οι άνδρες να προσφέρουμε σε μια γυναίκα. Ποιο το αποτέλεσμα;
Κοιτάξτε, πιστεύω ότι οι γυναίκες της Αθήνας είναι, γενικότερα, πιο απλές. Ντύνονται πιο απλά, συμπεριφέρονται πιο απλά, σκέφτονται ίσως πιο απλά. Πραγματικά, ίσως να κάνω και λάθος αλλά αυτή η εντύπωση μου δίνεται. Το να επικοινωνήσει κάποιος με μια γυναίκα σε ένα αθηναϊκό μπαρ είναι σίγουρα πολύ πιο εύκολο και απλό - άσε που μου έχει τύχει να μου πιάσει πρώτη η γυναίκα την κουβέντα. Η γνωριμία εκεί είναι πιο αβίαστη, πιο απλή, πιο χαλλλλλαρή σε λέω. Εδώ όμως;
Εδώ τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα. Εδώ πολλές γυναίκες σοβατίζονται μόνο και μόνο για να πάνε να αγοράσουν τσιγάρα από το περίπτερο το πρωί. Εδώ οι περισσότερες κάθονται συχνά σαν κέρινα ομοιώματα, σαν απαγορευμένες κούκλες που ξινίζουν όταν πάει κάποιος να τις πλησιάσει. Το σπαστικό της υπόθεσης είναι ότι πολύ συχνά φλερτάρουν με το μάτι και όταν πάς να τις μιλήσεις, κάνουν σα να μη συμβαίνει τίποτα. Εδώ φορούν το ταγεράκι τους και ονειρεύονται καριέρες. Δεν είναι κακό, σίγουρα, να ονειρεύεσαι καριέρα. Κάνε όμως πρώτα καριέρα και ύστερα συμπεριφέρσου σαν πετυχημένη ρε κοπελιά! Εντάξει, είμαστε γουρούνια, το μυαλό μας είναι συνέχεια στο σεξ (πού θα έπρεπε να είναι δηλαδή;), ΟΚ, γουστάρουμε καμιά φορά και λίγη μπάλα. Αλλά μη το παίζεις ζαν ντ'αρκ και μετά παραπονιέσαι ότι δεν υπάρχουν άνδρες! Άνδρες υπάρχουν, είναι λιγότεροι σε αριθμό (σκεφτείτε το και κουνηθείτε όσο προλαβαίνετε) αλλά υπάρχουν. Εντάξει, θέλεις να μου δείξεις ότι είσαι ξεχωριστή, μοναδική et cetera, το καταλαβαίνω, σε νιώθω, θα πας σίγουρα μπροστά αλλά, hello, υπάρχει και η πραγματική ζωή, τα συναισθήματα, τα ένστικτα!!! Μη γίνεσαι metrosexual (πάντα ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία να χρησιμοποιήσω αυτόν τον όρο για να φανώ trendy) και στο τέλος καταλήγεις με έναν μαλάκα που τον παντρεύτηκες επειδή σε πρήξαν οι δικοί σου λέγοντάς σου ότι θα μείνεις στο ράφι, για να τον χωρίσεις 2 χρόνια μετά και να την πληρώσουν τα κουτσούβελα!!!
Γενικώς, μην κάνεις τη δύσκολη, θεσσαλονικιά δεσποινίς μου! Πρώτον, επειδή φαίνεται και, δεύτερον, επειδή δεν χρειάζεται. Δεν χρειάζεται να μου γαμήσεις την ψυχολογία για να με τεστάρεις! Εντάξει, οι ενδείξεις λένε ότι μάλλον είμαι μαλάκας αλλά διασταύρωσέ το πρώτα και μετά δες τι θα κάνεις. Πού ξέρεις, μπορεί να αξίζει τον κόπο!!!
(το ποστ αυτό είναι κατά βάσιν σατιρικό, έτσι; δεν είναι ανάγκη να τα παίρνουμε όλα στα σοβαρά! Ωστόσο, στο σημείο που λέω ότι οι γυναίκες της Αθήνας είναι πιο απλές και πιο γήινες, να είστε σίγουροι ότι το πιστεύω 100%)
Posted by Nada 10:59 π.μ.
Πιστεύω και γω ότι το ιδανικό ζευγάρι είναι Σαλλλονικιός με Αθηναία.
Ο απόλυτος μαλάκας με το απόλυτο χημείο. Συνταγή που δεν τυχαίνει πετυχαίνει!!!
Οι μποκερίνες του Salllonica πρέπει να προσπαθήσουν πάρα πάρα πολύ για ν' αποσπάσουν τα φιλιά μας!
Θεσσαλονικιά με Αθηναίο είναι αποδεκτό????
Πήγαινε καλύτερα με Γερμανό
Ο απόλυτος μαλάκας με το απόλυτο χημείο. Συνταγή που δεν τυχαίνει πετυχαίνει!!!"
lol!!! Θα συμφωνήσω. Ρε κοπελλλιά, για ένα καφέ πάμε, όχι σε επίδειξη μόδας. Χαλλλάρωσε λλλίγο
Ερωτοστομάχη, νόμιζα ότι το σκορ είναι 5-5!!!
twra pou katebainei ki o bro kanonhse na kanoume pali kamia eksodo together.
twra gia na pw kai gw th gnwmh mou...
come with me gia na th breis,na glenthsoume together,h anamnhsh ap th greece 8a sou meinei gia forever
Ego leo oti ama gamisete tha ginetai anthropoi.
Και ίσως πολλές να γίναν έτσι επειδή οι Σαλονικείς (ενα ποσοστό) είναι τόσο εγωπαθείς και φιλάρεσκοι που σε φέρνουν σε δύσκολη θέση!!!
Kafouroutso τρελαίνομαι για πατατάκια με μερέντα!!!
Οι Αρκάδες είναι και αυτοί στη μαυρη λίστα?
Sorry Erota kamia fora parektrepomai.