Καφουρούτσος ή drummer?
Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007
Όταν σκέφτηκα να ανεβάσω το 2ο βιντεάκι, είχα στο μυαλό μου καζούρα για τον Καφού: ο χαμένος ξάδερφος του Καφού, ο Καφού με στολή ινκόγνιτο να ξετρελλαίνει τους Νεουορκέζους (γιατί στου Λονδίνου το μετρό σαφώς κ δεν υπάρχει αρκετός χώρος για τις παραστάσεις του Καφού), κ λοιπά άλλα ανούσια κ ανόητα ευφυολογήματα.
Αλλά όταν τον έψαξα λίγο τον τύπο στο YouΤube, κατάλαβα ότι ήταν άστεγος, κ οτι λόγω των ικανοτήτων του κατάφερε (ίσως) να βελτιώσει - έστω κ στο ελάχιστο - την ποιότητα ζωής του.
Σίγουρα, η όλη ευκολία της διαχείρισης πολυμέσων σήμερα, παίζει σημαντικό ρόλο στην αλλαγή της κοινωνικο-οικονομικής θέσης αυτού του ατόμου.Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό - βρήκα κ διάφορα σχόλια σύμφωνα με τα οποία ο τύπος απλά προσποιούνταν τον άστεγο, αλλα, όπως είπαμε, δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας είναι: αν κάποιος τύχαινε να πετύχει αυτόν τον άστεγο σε διάλλειμα, ή κατά την διάρκεια της παραδοσιακής, Χολιγουντιανής, άστεγης βόλτας στην οποία το καροτσάκι σέρνει κάμποσα συμπράγκαλα, θα ενδιαφερόταν να μάθει τι σόϊ ταλέντο μπορεί να είναι αυτός ο τύπος; Ποιές είναι οι καλές του πλευρές; Ή μήπως θα δεχτούμε την εικόνα ως αυτό που αυτή μας μεταφέρει - δηλ., το ότι είναι ένας άστεγος, χωρίς περισσότερες πληροφορίες για, π.χ., παρελθόν, γούστα, άρθρωση λόγου, ευφυϊας κλπ. Κ αν είναι όντως το δεύτερο, θα είναι λόγω εγωϊσμού, λόγω έλλειψης χρόνου ή λόγω αδιαφορίας; Το κάθε ένα απ'αυτά μοιάζει να είναι ξεχωριστό κομμάτι ενός ολόκληρου παζλ, κ μόνο αν τα κατανοήσουμε χώρια θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τέτοιες συμπεριφορές.
Όμως, γιατί να τις αλλάξουμε; ....
Γιατί να μην αντιστρέψουμε αυτήν την ερώτηση κ να αναρωτηθούμε γιατί είμαστε καχύποπτοι; Είναι μήπως γονιδιακό το θέμα, το ένστικτο της επιβίωσης που προφυλάσσει, ή είναι κοινωνικός μηχανησμός, κ ως τέτοιος μπορεί να χειραγωγηθεί κ να αλλάξει; Πάμπολλες φορές έχω πέσει έξω όταν σχηματίζω μια εικόνα για τον διπλανό μου (συνήθως περιμένοντας σε κάποιο αεροδρόμιο ή στο αεροπλάνο/τρένο). Αυτός που κάθεται δίπλα σου κ είναι φευγάτος, αυτός που βρωμάει σαν καγκουρό, ή αυτός που φέρνει του Κουασιμόδου με την καμπούρα, μπορεί στην ουσία να είναι πυρηνικός φυσικός, διευθυντής ορχήστρας, μηχανικός αυτοκινητοβιομηχανίας, ανταποκριτής-απεσταλμένος στην Ε.Σ.Σ.Δ, κ.ο.κ. Το θέμα μας λοιπόν είναι, πώς γίνεται αυτή η πλευρά της δημιουργίας, της ευφυίας, του ευ-, να γίνει πρωτεύον παράγων κοινωνικής αναγνώρισης -με την στενή έννοια του όρου, π.χ., όχι ανάδειξης του ατόμου μέσα από την κοινωνία, αλλά αναγνώρισής του μέσα σε αυτήν - αντί για την εμφάνισή μας ή τα στοιχεία εκείνα που μαρτυρούν την κοινωνική μας τάξη;
Posted by itelli 6:40 μ.μ.
Γιατί, μικρέ itelli;
Εμπλουτίζεις τα κείμενα για τους ελληνόφωνους αναγνώστες σου επειδή είναι άλλη κοινωνία;
Και πώς να ξέρουν οι αγγλόφωνοι ότι η δεύτερη εκδοχή της τούρτας έχει κι άλλα κερασάκια και ότι ο blogger έχει κι άλλα κρυφά ταλέντα;
Τι γλωσσορατσισμός είναι αυτός;
Ε;
Εεεεεεεεε;
Έλα μωρέ, 'ντάξει. Έχει δυο τρεις προτασούλες παραπάνω αλλά το νόημα είναι το ίδιο.
απλά ο kafou παίζει κυρίως traditional grip
απο τα Γρεβενά για...
Α ναι παρεπιπτόντως είμαι ο Deadpoolite (σιγά μην γλίτωνες...)
Για τα βίντεο έχω κάνει σχόλιο στο αγγλόφωνο μπλογκ. Αυτά τα όμορφα..τα λέμε!