Οι Μεγάλες Σιωπές...
Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009
"Σταθερή αλλά κρίσιμη παραμένει η κατάσταση της υγείας του 21χρονου αστυνομικού, Διαμαντή Ματζούνη, μετά την επίθεση εναντίον του, στα Εξάρχεια.
Ο 21χρονος αστυνομικός παραμένει στην εντατική μετά από δύο επεμβάσεις."
Εναλλακτικοί τίτλοι του ελάχιστου τούτου πόστ:
1. Βλέπεις την Υποκρισία?
2. Ποστ έτσι για το ξεκάρφωμα
3. Μπάτσος-γουρούνι-δολοφόνος αλλά ζωντανός γαμώτι
4. Ποστ της τιμής (κατα το γκολ της τιμής που λένε...)
5. Περιμένοντας την πορεία
6. Άδικα περιμένεις (για το 5 απο πάνω)
Posted by ion 4:21 μ.μ.
7 Comments:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Του Πασχου Μανδραβελη
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο Διαμαντής Ματζούνης χαροπαλεύει. Είχε ένα χρόνο στην αστυνομία. Το πιο πιθανό είναι ότι προέρχεται από λαϊκή οικογένεια. Πιο σίγουρο είναι ότι είχε όνειρα: Να τελειώσει τη βάρδια του και να ξεκουραστεί. Να βγει την επομένη για καφέ με τους φίλους του. Να δει το κορίτσι του. Να τηλεφωνήσει στους γονείς του για να τους πει πως είναι καλά...
Βρέθηκε στην εντατική να χαροπαλεύει. Κάποιοι πίστεψαν ότι πυροβολώντας τον θα αλλάξουν την κοινωνία. Θα την κάνουν πιο δίκαιη. Εκαναν πράξη το φριχτό σύνθημα «το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει». Γι’ αυτούς που σήκωσαν το καλάσνικοφ δεν ήταν παρά ένας «μπάτσος», ένα «γουρούνι», ένας «δολοφόνος». Αυτό δεν φωνάζει στον πληθυντικό σύμπασα η Πρόοδος; Ετσι δεν χαρακτηρίζονται συλλήβδην οι αστυνομικοί και –το χειρότερο– δεν αντιδρά κανείς;
Τα «γουρούνια» δεν έχουν όνειρα· είναι αδιάφορο αν έχουν και ζωή. Εστω και αν είναι μόλις εικοσιενός ετών. Για «μπάτσους», που είναι αδιάφορο αν πυρποληθούν, δεν μιλάει και η εφημερίδα της ανανεωτικής (τρομάρα μας!) Αριστεράς; «Ω έλατο, ω έλατο τι ωραία που αρπάζεις (...) / Στο Σύνταγμα, στο Σύνταγμα τι ωραία που αρπάζεις! / Μπάτσους γεμάτο στα κλαδιά / Και διμοιρίες στη σειρά / Ω έλατο, ω έλατο δε θα μου τη γλιτώσεις / Βρε θα σε κάψω μια βραδιά /Κι ας έχει μπάτσους στα κλαδιά» («Αντικάλαντα 2008», «Αυγή» 24/12/2008). Αυτό δημοσιεύτηκε παραμονή των Χριστουγέννων και ουδείς έφριξε...
Από σήμερα ξεκίνησε το γαϊτανάκι των ακριτομυθιών περί «προβοκάτσιας που θέλει να αμαυρώσει τον δίκαιο αγώνα των μαθητών». Ολοι αντιλαμβάνονται όμως ότι κάποιοι ανεγκέφαλοι πήραν τοις μετρητοίς όλα αυτά που άλλοι ανεγκέφαλοι διακινούν περί «δυναμικής αντίστασης στην αστυνομική τρομοκρατία», περί «βίας στη βία της εξουσίας», περί «μπάτσων», «γουρουνιών» και «δολοφόνων». Κάποιοι πίστεψαν ότι η «βία είναι μαμή της Ιστορίας» και αποφάσισαν να κάνουν καισαρική. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από περίτεχνες ανακοινώσεις και μεγάλα λόγια. Υπάρχει ιδεολογικό μερτικό στην ευθύνη γι’ αυτήν την δολοφονική απόπειρα.
Εχουν μια ευκαιρία οι της «Προόδου» να αποδείξουν ότι δεν υποκρίνονται όταν διακηρύσσουν πως είναι ενάντια στη βία. Στα τόσα συλλαλητήρια που έκαναν για τον αδικοχαμένο Αλέξη να κάνουν κι ένα για τον άδικα τραυματισμένο Διαμαντή. Να δείξουν ότι εναντιώνονται καθολικά στη βία, είτε αυτή προέρχεται από περίστροφο αστυνομικού είτε από καλάσνικοφ τρομοκρατών. Να απομονώσουν τους ανεγκέφαλους, να πολεμήσουν το φαινόμενο εν τη γενέσει του. Να φωνάξουν «τρομοκράτες, γουρούνια, δολοφόνοι». Και αυτή τη φορά θα λένε αλήθεια...
[καθημερινη 6.1.09]
Εναλλακτικός τίτλος νούμερο 8:
Γαμώτο όλες οι τραγωδίες μαζί τυχαίνουν, μας παράτησε κι ο πρόεδρος...
Εναλλακτικός τίτλος νούμερο 9:
Λες να πέσει ο Κωστάκης; Χάθηκα!
Εναλλακτικός τίτλος νούμερο 10:
Λες να ξεχάσει ο λαός ξανά τι σημαίνει δεξιά;
Εναλλακτικός τίτλος νούμερο 11:
Μα τι στον πούτσο; Γιατί τόσοι νεκροί;
Εναλλακτικός τίτλος νούμερο 12:
Τότε ήταν οι Αμερικάνοι, τώρα ποιος θα σταματήσει τον εμφύλιο που άνοιξε η πολιτική του Κωστάκη, των συνεργατών του και των παπάδων τους;
Ψάξου λίγο και μαλάκωσε την ψυχή σου ρε.
Είμαι εξοργισμένος μαζί σου, με κανέναν άλλον και φυσικά δεν μου φταίει σε τίποτα ο νεαρός μπάτσος που έφαγε την σφαίρα, δεν θα μου έφταιγε σε τίποτα ακόμα και αν δεν ήταν νεαρός.
Η δικιά σου υποκρισία μου φταίει.
Και αν ήθελα να γαμήσω κόσμο έχοντας την εξουσία όπως λες ίσως να το έκανα διαγράφοντάς σε από δω μέσα. Αλλά τέτοιου είδους καύλες δεν έχω, τις αφήνω για σας τους δεξιούς και για το παπαδαριό σας.
Το Προόδου σε εισαγωγικά δείχνει και το ύφος του και την ποιότητα της επιχειρηματολογίας του.
Προφανώς, ο κόσμος δεν βγαινει στον δρόμο για κάθε θάνατο. Σε τέτοια περίπτωση, έπρεπε να βγαίνει όλη μέρα κάθε μέρα. Ακόμη και η ζωή μιας γριούλας πλήρους ημερών που χάνεται, είναι αξιοθρήνητο γεγονός.
Το ζήτημα είναι κατά πόσον ένα γεγονός όπως αυτό του Αλέξη στέκεται η αφορμή για την έκφραση της αηδίας ενάντια στο κράτος καταστολής που έχουμε δημιουργήσει. Κατά πόσον ένα αθώο ανήλικο παιδί γίνεται ένας ακούσιος μάρτυρας μίας ολόκληρης νεολαίας που ασφυκτιά ανάμεσα στην ελλιπή παιδεία, τον περιορισμό και την μισθωτή σκλαβιά.
Ούτε ο αρθρογράφος, αλλά ούτε και εσύ προσωπικά που αναπαράγεις τον κιτρινισμό αυτόν, δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να καταλάβετε την έλλειψη αναλογιών μεταξύ των δύο περιπτώσεων.